Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

o nieobecności

См. также в других словарях:

  • nieobecność — ż V, DCMs. nieobecnośćści, blm «nieznajdowanie się w jakimś miejscu; brak kogoś w jakimś miejscu» Nieobecność ucznia w szkole. Usprawiedliwić swoją nieobecność. Wrócić po długiej nieobecności. ◊ Pod czyjąś nieobecność, w czasie czyjejś… …   Słownik języka polskiego

  • usprawiedliwienie — n I 1. rzecz. od usprawiedliwić Powiedzieć coś na swoje usprawiedliwienie. 2. lm D. usprawiedliwienieeń «to, co kogoś usprawiedliwia; w węższym znaczeniu: pisemne wyjaśnienie czyjejś nieobecności gdzieś» Usprawiedliwienie nieobecności ucznia w… …   Słownik języka polskiego

  • baby-sitter — I {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. bejbi s iter]{{/stl 33}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. baby sittererze; lm M. baby sittererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna wynajęty odpłatnie do pilnowania i opiekowania się dzieckiem podczas nieobecności rodziców,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieobecność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. nieobecnośćści, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczona lekcja, opuszczone zajęcia, na których obecność jest obowiązkowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń w semestrze może mieć tylko dwie nieusprawiedliwione… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzała — 1. Popędzić, polecieć, pomknąć itp. jak strzała «pobiec, pojechać bardzo szybko»: Jak strzała pomknął z powrotem – byle tylko nie zauważyli nieobecności! B. Jasieński, Palę. 2. Prosty jak strzała a) «o drodze, szlaku: ciągnący się prosto, bez… …   Słownik frazeologiczny

  • baby-sitter — [wym. bejbi s iter] ż ndm a. m IV, DB. a, Ms. baby sittererze; lm M. baby sittererzy, DB. ów «osoba odpłatnie opiekująca się dziećmi, w czasie krótkiej nieobecności rodziców» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • koregencja — ż I, DCMs. koregencjacji, blm hist. «wspólne rządy dwóch lub więcej osób ustanowione na czas małoletności, choroby lub dłuższej nieobecności panującego» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • lord — m IV, DB. a, Ms. lordrdzie; lm M. owie, DB. ów 1. «dziedziczny tytuł wyższej szlachty angielskiej przysługujący parom Anglii; także nadawany za zasługi; osoba mająca ten tytuł» 2. «tytuł związany z niektórymi wysokimi stanowiskami w Anglii» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • namiestnik — m III, DB. a, N. namiestnikkiem; lm M. namiestnikicy, DB. ów 1. hist. «osoba sprawująca władzę w kraju lub prowincji w zastępstwie lub w imieniu panującego (na ziemiach polskich w okresie zaborów)» 2. hist. «w jeździe polskiej narodowego… …   Słownik języka polskiego

  • nawyrabiać — dk I, nawyrabiaćam, nawyrabiaćasz, nawyrabiaćają, nawyrabiaćaj, nawyrabiaćał, nawyrabiaćany «zrobić wiele czegoś niezwykłego, dziwnego, złego» Nawyrabiać skandali. nawyrabiać się «o wielu zdarzeniach, faktach dziwnych, niezwykłych, zaskakujących …   Słownik języka polskiego

  • odnaleźć — dk XI, odnaleźćnajdę, odnaleźćnajdziesz, odnaleźćnajdź, odnaleźćlazł, odnaleźćleziony, odnaleźćlazłszy odnajdować ndk IV, odnaleźćduję, odnaleźćdujesz, odnaleźćduj, odnaleźćował, odnaleźćowany, odnajdywać ndk VIIIa, odnaleźćywał, odnaleźćywany… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»